Polyethyleen met hoge dichtheid (HDPE), als basispolymeer, heeft een beperkte natuurlijke weerstand tegen ultraviolette (UV) straling. In zijn ongepigmenteerde of doorschijnende vorm kan HDPE gedeeltelijke transmissie van UV -stralen mogelijk maken, vooral in de UVA (320-400 nm) en UVB (280–320 nm) bereiken. Dit kan leiden tot geleidelijke afbraak van UV-gevoelige inhoud zoals etherische oliën, farmaceutische producten, agrochemicaliën of bepaalde ingrediënten voor persoonlijke verzorging. Bovendien kan langdurige blootstelling aan UV ook het HDPE -materiaal zelf beïnvloeden, waardoor brosheid, oppervlakte -krijt of verkleuring veroorzaakt. HDPE-vormige flessen die worden gebruikt in UV-gevoelige toepassingen vereisen doorgaans verbeteringen om deze beperking te verminderen.
Om de UV -afschermingsprestaties van te verbeteren HDPE -vormige flessen , fabrikanten nemen vaak UV-stabilisatoren of UV-absorberende additieven op tijdens de samengestelde fase van harsformulering. Veel voorkomende additieven zijn gehinderde aminelichtstabilisatoren (Hals) en UV -absorbers op basis van benzotriazol of benzofenonchemie. Deze additieven zijn ontworpen om schadelijke UV -straling te absorberen of vrije radicalen te neutraliseren die worden gegenereerd door UV -blootstelling, waardoor zowel de fles als de inhoud ervan wordt beschermd. De werkzaamheid van deze additieven hangt af van concentratie, dispersiekwaliteit en compatibiliteit met de basishars. Het gebruik van UV -additieven kan vooral belangrijk zijn in toepassingen waar de houdbaarheid en productstabiliteit rechtstreeks worden beïnvloed door blootstelling aan licht.
De kleur van de HDPE -vormige fles heeft aanzienlijk invloed op zijn UV -barrière -eigenschappen. Pigmentatie - met name het gebruik van koolstofzwart of titaniumdioxide - kan de opaciteit dramatisch verhogen en de UV -transmissie verminderen. Zwarte HDPE-flessen bieden bijvoorbeeld bijna-complete UV-afscherming, waardoor ze ideaal zijn voor zeer gevoelige inhoud. Amber-gekleurde HDPE-flessen worden ook vaak gebruikt voor matige UV-bescherming, omdat ze UVB-straling effectief kunnen blokkeren, terwijl minimale zichtbare lichttransmissie mogelijk wordt. Natuurlijke (ongepigmenteerde) HDPE- en pastelkleurige flessen daarentegen bieden veel lagere UV-weerstand en zijn over het algemeen alleen geschikt voor producten die niet lichtgevoelig zijn.
De dikte van de HDPE -vormige flessenwanden draagt rechtstreeks bij aan zijn UV -afschermingscapaciteit. Dikkere wanden verminderen de penetratie van de lichte penetratie en in combinatie met goed gedispergeerde UV-blokkerende pigmenten bieden ze verbeterde bescherming. Inconsistentie in de wanddikte - zoals dunne secties in de buurt van de nek, basis of handvat - kan echter zwakke punten worden voor UV -ingang. Daarom moet tijdens het flesontwerp en het blaassproces een uniforme wanddikte worden geregeld om een uitgebreide UV -bescherming te garanderen. Pigmentdispersie moet consistent zijn in de polymeermatrix om gelokaliseerde lichttransmissie te voorkomen.
Voor verpakkingstoepassingen die verhoogde niveaus van UV -bescherming vereisen zonder esthetiek of branding in gevaar te brengen, kunnen meerlagige HDPE -vormige flessen worden geproduceerd met behulp van co -extrusietechnieken. Deze bestaan meestal uit een binnenste laag (die mogelijk UV-blokkering of opruimt), een middelste barrièrelaag (zoals EvOH of Black HDPE), en een buitenste decoratieve of afdrukbare laag zijn. Met deze structuur kunnen fabrikanten functionele en visuele vereisten in een enkele fles combineren. Co-uitgestrekte flessen zijn bijzonder voordelig voor hoogwaardige producten, zoals cosmetische serums of farmaceutische producten, waar zowel uiterlijk als behoud van cruciaal belang zijn.
Om de UV-bescherming te kwantificeren, kunnen HDPE-vormige flessen worden onderworpen aan industrie-standaard versnelde verouderingstests. Gemeenschappelijke testmethoden omvatten ASTM G154 (fluorescerende UV -blootstelling) en ISO 4892 (kunstmatige verwering). Deze tests simuleren langdurige blootstelling aan UV -straling en evalueren de impact op materiaaleigenschappen, kleurstabiliteit en beschermende prestaties. Voor flessen met vloeistof gevulde flessen kan aanvullende testen fotostabiliteitsstudies van de inhoud omvatten-het doornemen van actieve ingrediëntafbraak of kleurverschuiving na blootstelling. Deze testresultaten bieden meetbare gegevens over de UV -afschermingseffectiviteit van de fles en zijn meestal vereist voor de naleving van de regelgeving in farmaceutische, cosmetische en voedselverpakkingssectoren.
